Спичку за закурить

Треба само

две улици во мрак

да се спојат

два облака во тела

да се истурат

треба само

гриз

шешир

и бастун

за да се

спознаат

треба само

да лачи

и да гори

одвнатре

како спичка

за да се

прободат

Прекуцување

Кутивчињата на вашите животи

се преполни со слоеви нераскажани искуства

чии скриени членки во листите на битија

имале можност да ги прочитаат

Рабовите на вашите усни

воопшто не наликуваат на мислите

што низ вас се врткаат

Слушам пластични чекори

што ме вознемируваат

лагите што ги сокриваме

нажалост се вистинските ние

Рабовите на вашите очи

целосно соодвествуваат

на чувствата што ги немате

Стиховите тврди што ги пишувам

далеку се од тоа што го сакам

поезијата што е неопходна

потребно е некому да ја посветам

Стиховите се празен обид

да се соблечам.

А голотијата привлекува.

Меден здив

Чувства велат тажен сум

а јас носталгичен

за дланка што е носталгична

за дланка

Онаа носталгија

кон иднината

Носталгија

за средба

меден здив

Мисли со желба

Ги гледам фотографиите што минуваат

ги слушам мислите што навираат

ги слушам мислите исмислени за луѓето

да се потсетат на себеси

да почувствуваат доколку можат

да закачат крилја и да полетаат

назад каде што умреле

пред болките и јадот

пред стравот

Минувам низ нив

минувам јас како сведок

на делото

на болката и стравот

сега

наспрема живоста

и смелоста кога бев

дете

закачен на шипката

за теписи

со нозете горе

јас доле летав

Сега се плашам од помислата.

Толку го запознав животот,

ми стана презначаен?

Или ја изгубив вербата

во неговата благословеност?

Се плашам ли дека нема

повторно да го добијам?

И љубовта,

радоста,

топлината,

домот

ќе бидат само момент

во вечен студ?

Мисли со желба
мисли со верба
требаат
Крилја