Пресретнав необичен џин преку
погледот низ пластичниот прозорец.
Заматеното небо всушност била неговата
присутност. Чај од кантарион? - прашав. Чај од
кантарион – одговори џинот. Се напив
три полни шолји па продолжив да крварам како
единствена можност за исфрлање на штетни
отпадоци од мене. Се разведри.
No comments :
Post a Comment
Тell you something