/9/ огнени молитви

1.

Крвава еклипса -

секој момент е свет

ноќта умира во чест на соларниот Бог

креветот не е мој

ниту сонот што го допирам безсетилно

секој здив е одмерен

и свртен спрема моите гради

Почетокот на патот

го поставувам со мака

одам натаму каде што сакам

сепак припаѓам

на доцната крвава еклипса

што ја одминав телесно

секој даден збор е одмерен

и свртен спрема моите гради

Понекогаш си мислам

состојба од каде што не можам

да се вратам

е начин да те добијам

понекогаш те замислувам

замината, а јас друг

непроменет само погрешно посветен

секоја замисла е посебено одбрана

секоја солза е одмерена

и свртена спрема моите гради

Во ноќите безвременски

и во оние кои што им следат

толку обични, сурови и празни

го поставувам патот

велам што е горе

тоа и доле

што е измеѓу - јас

почнувам и секој запис

е свртен спрема твоите гради.

2.

Ти си моја и јас твоја

среќа и несреќа велиш

и јас се шегувам

и ти се шегуваш

и двајцата се штрекнуваме

и молчиме како да не е

како да мојата филозофија

е принцип на космосот

и како само да чекаме

времето да измине

и светот се промени

и луѓето се променат

а ние заедно останеме исти.

Во ноќите каде што

најмалку ти кажувам

најмногу пловам и се бодрам

дека мојата љубов е токму

принцип на космосот

па тешко ја искажувам.

3.

За 12 минути читам глава добра поезија

и се полнам со кофа оган спремен

да ја исплукам

12 часа се борев и носев со маката

дека не можам

а сега во ноќта не ми се ни

зборува со тебе

ретко сум во можност да бидам

во оваа ноќна немарнина

празна без бука или месечина

ниту крик а сепак загорлив сум

како да сум таму до сокакот

на една жена која ја посакувам

а без нејзината вода сум

без тутун, без нечујна болка

само мечта која ме буди и расонува

за поезија и нередовна инспирација.

4.

Зарем четвртата треба да биде

измочана со хедонизам кој го добивам

со водена стрела и лига

кој е толку сув и толку златен

Четвртиот дел не наликува

на тоа со што го сквернавам

четвртиот не е безизмерно задоволство

ниту ампутирана болка

но да силен е

во мене е различен

забрцан е во папочната дупка

и гребе и се продира навнатре

Четвртата приказна замотана

во претешка планина

завиткана во стрмни пустини

кои ќе треба да се пребродат

Четврата е ритуал што ќе треба

попат да го научам.

5.

Читам многу пијам

мислам многу пијам

а не пијам толку

само му верувам на пијалокот

он го пие пеколот од мене

и не пишувам многу

напротив пишувам преретко

дури и со страв. Жените ми станаа

многу полесни од поезијата

а задоволството е тука некаде

баш помислував да запишам

за ефектот што го добивам

со тоа што се чувствувам исполнет

со вреќа празнина. И стомакот знае

па го полнам со пиење

знае дека нему му верувам.

6.

Искрено имам за многу да пишувам

за убавини и за скапаници

за летови и падови. Дури и за

мојот расклатен карактер.

Поискрено имам и за кого да пишувам

имам жена, не сме верени

ниту ме знаат нејзините

и не е најсјајно, но таа е жена

што не можеш да ја одминеш в песна

И припомнав и дека ќе ја спомнам

неа и нејзините колачи за мене.

Неспремени но знам би ги донела

во пластичното со сино капаче

што треба да се врати

Имам многу да пишувам

многу и да љубам

многу и да заборавам

и многу песни кои не знам

како да ги завршам

кога се за неа.

7.

Грицкам ореви

ја меркам чешмата за вода

пишувам, читам и не спијам

не се грижам што работам

ниту сум уморен

ретко користам хартија

имам лош ракопис

штрбо пенкало

немам нешто простор

може немам време

постојано сум возбуден

од мисли и чувства што ми навираат

ретко грешам

а кога грешам признавам

најдоцна до следниот ден

грицкам ореви

што ми ја сушат устата

но полн сум и вода пијам

само наутро или послем вечера

и сакам мирни ноќи

во кои сум тивок и осамен

и најголемите соочувања

се токму тие

што не знам зошто и како

во такво битисување

комотно уживам.

8.

Би завршил со четврта

за вечерва

онаа место цигара

што порано ја палев

на малата терасичка

со возбудливиот поглед

кон оџаците на Комуна и Топлификација

пред да спијам

или пред да заспијам

растревожен од некоја црна мисла.

Сега сум мирен

но пак би си поиграл со жарот

во темнината и тишината.

9.

Што заслужуваш

и што добиваш

овие денови се бавни и болни

пријателу личен

што даваш

и што понудуваш

за да бараш правда

и љубов што никој не ја скротил

непријателу на себеси

патот можеби води надолу

или можеби лебдиш

и не пратиш ниедна патека

нема да изгубиш пријателу

ти веќе го фати местото со најубав поглед

и трпеливо чекаш љубов

посилна од себеси.

2016, август