прикачени на караваните кои
врват
низ песочни дини населени со
неживите
се прикажуваат во астрални соништа
бездушни тела и аморфни коски
го чекорат патот кон литургискиот
култ
со усти полни песок и муви
го земаат своето свето
причестување
На врвот од патот песочен
призрак стои
држи тајна чивија на смртта
неживи и бездушни негова моќ ќе примат
со бакнеж врз засушената црвена
течност
живот преку смрт ќе видат
Небото зинало над своите чеда
бесмртноста фрлила сончев
поглед
врз врелиот песок и кожи кои
висат над мртвите тела
ритуалот буди живот и надеж
илузија што космичкото
проклетство ја зема
Меѓу небото песокот и магливото
море
се крие вистината што ја дишат
се потешко
песочниот призрак не е творец
само ништожник кој има сила
над времето
тој не може да даде ниту земе
Приказни и замастени хартии
прикачени на караваните кои
врват
низ песочните дини населени
со неживите
се читаат во астрални соништа
бездушни тела и аморфни коски
го градат патот кон подземниот
свет
со умови полни црви и болест
го плукаат своето свето страдание
преку молитви и песни
преку танци и верба
преку ветар и гушење
преку тивок сон и спиење
нивниот аџилак е крунисан
со древен страв и безвредно
знаење
нивниот призрак е во нас кога
сонуваме
нивниот песок е во нас кога
издишуваме
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
No comments :
Post a Comment
Тell you something